تفاوت جوشکاری تیگ و میگ

جوشکاری تیگ (TIG)

این یک جوشکاری با الکترود غیرذوب شونده و گاز محافظ خنثی است که از قوس بین الکترود تنگستن و قطعه کار برای ذوب فلز و تشکیل جوش استفاده می‌کند. الکترود تنگستن در طول فرآیند جوشکاری ذوب نمی‌شود و فقط به عنوان الکترود عمل می‌کند. همزمان، گاز آرگون برای محافظت به نازل مشعل تغذیه می‌شود. همچنین می‌توان در صورت نیاز فلز اضافی اضافه کرد.

از آنجایی که جوشکاری قوسی با گاز محافظ بسیار بی‌اثر و غیرذوب‌کننده می‌تواند به خوبی ورودی گرما را کنترل کند، روشی عالی برای اتصال ورق فلزی و جوشکاری زیرین است. این روش می‌تواند برای اتصال تقریباً همه فلزات استفاده شود، به ویژه برای جوشکاری آلومینیوم، منیزیم و سایر فلزاتی که می‌توانند اکسیدهای نسوز تشکیل دهند و فلزات فعال مانند تیتانیوم و زیرکونیوم مناسب است. کیفیت جوش این روش جوشکاری بالا است، اما در مقایسه با سایر جوشکاری‌های قوسی، سرعت جوشکاری آن کندتر است.

IMG_8242

IMG_5654

جوشکاری MIG

این روش جوشکاری از قوس الکتریکی بین سیم جوش تغذیه شده مداوم و قطعه کار به عنوان منبع گرما استفاده می‌کند و قوس محافظت شده با گاز بی‌اثر که از نازل مشعل جوشکاری پاشیده می‌شود، برای جوشکاری استفاده می‌شود.

گاز محافظی که معمولاً در جوشکاری MIG استفاده می‌شود: آرگون، هلیوم یا مخلوطی از این گازها است.

مزیت اصلی جوشکاری MIG این است که به راحتی می‌توان آن را در موقعیت‌های مختلف جوشکاری کرد و همچنین از مزایای سرعت جوشکاری سریع‌تر و نرخ رسوب بالا برخوردار است. جوشکاری MIG برای فولاد ضد زنگ، آلومینیوم، منیزیم، مس، تیتانیوم، زیرکونیوم و آلیاژهای نیکل مناسب است. این روش جوشکاری همچنین می‌تواند برای جوشکاری نقطه‌ای قوسی استفاده شود.

IMG_1687

 


زمان ارسال: ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱