تفاوت جوش تیگ و میگ

جوشکاری TIG

این یک الکترود غیر ذوب بدون گاز بی اثر جوشکاری محافظ است که از قوس بین الکترود تنگستن و قطعه کار برای ذوب فلز برای تشکیل یک جوش استفاده می کند.الکترود تنگستن در طول فرآیند جوشکاری ذوب نمی شود و فقط به عنوان یک الکترود عمل می کند.در همان زمان، گاز آرگون برای محافظت به نازل مشعل وارد می شود.همچنین در صورت نیاز می توان فلز را نیز اضافه کرد.

از آنجایی که جوشکاری قوس محافظ گاز بی اثر غیر ذوب می تواند به خوبی گرمای ورودی را کنترل کند، این یک روش عالی برای اتصال ورق فلزی و جوشکاری پایین است.از این روش می توان برای اتصال تقریباً تمام فلزات استفاده کرد، به ویژه برای جوشکاری آلومینیوم، منیزیم و سایر فلزاتی که می توانند اکسیدهای نسوز و فلزات فعال مانند تیتانیوم و زیرکونیوم را تشکیل دهند.کیفیت جوش این روش جوشکاری بالا است، اما در مقایسه با سایر جوشکاری های قوس الکتریکی، سرعت جوش آن کمتر است.

جوشکاری MIG

در این روش جوشکاری از سوزاندن قوس بین سیم جوش با تغذیه مداوم و قطعه کار به عنوان منبع گرما استفاده می شود و قوس محافظ گاز بی اثر که از نازل مشعل جوش پاشیده می شود برای جوشکاری استفاده می شود.

گاز محافظ معمولاً در جوشکاری MIG عبارت است از: آرگون، هلیوم یا مخلوطی از این گازها.

مزیت اصلی جوش MIG این است که می توان آن را به راحتی در موقعیت های مختلف جوش داد و همچنین از مزایای سرعت جوش بیشتر و سرعت رسوب بالا برخوردار است.جوشکاری MIG برای فولاد ضد زنگ، آلومینیوم، منیزیم، مس، تیتانیوم، زیرکونیوم و آلیاژهای نیکل مناسب است.از این روش جوشکاری می توان برای جوشکاری نقطه ای نیز استفاده کرد.